Mijn vertrouwde wereld is verdwenen
Onzichtbaar maar ik voel het des te meer
Sta zelf nog stevig op mijn benen
Maar de ondergrond voelt broos en teer
De ijle lucht bereikt nog steeds mijn longen
Maar ik hap naar adem, 't is benauwd
Voor altijd ben ik toch jouw jongen
Jij die van mij hield en houdt
Ik was er niet om je uit te zwaaien
Met vlaggen, toeters en een liefdevol hart
Dat is nooit meer terug te draaien
Maar ik stuur je kleuren zonder zwart
Ik wens dat jouw vuur weer op mag laaien
Ergens, ergens waar het beter is
Ik wens dat jouw vuur weer op mag laaien
Ik wens dat ik je voor altijd mis
Dag pap
Gecondoleerd Peter met het overlijden van je vader.
BeantwoordenVerwijderenWat een prachtig gedicht heb je geschreven.
Veel sterkte de komende tijd.
Dag Peter,
BeantwoordenVerwijderenNogmaals veel sterkte. Ik lees nu je gedicht. Mooi verwoord.
Groet,
Luc
Dag Peter,
BeantwoordenVerwijderenNogmaals sterkte. Ik lees nu je bericht. Mooi verwoord. Gelukkig heb ik mijn beide ouders nog. Toch is het herkenbaar. Esters moeder is pas overleden. Tot binnenkort waarschijnlijk.
Groet,
Luc